Social media en relaties

Vandaag is het Valentijnsdag dat kan je niet ontgaan als je je online begeeft. Philips stuurt promoted tweets uit waarbij je kans maakt op een Sarista voor je Valentijn. De Facebook tijdslijn staat vol met gemengde gevoelens en de relatiesites draaien overuren. Een mooie dag om mijn blog over social media en relaties te schrijven. 

De zoektocht social?

De kroeg in, de hele dag in de supermarkt rondlopen, alle feestjes afgaan of een van je werkcollega’s beter leren kennen? Veel te tijdrovend, vol met risico en doodeng. Dus toch maar eens zo’n relatiesite proberen? Want ik – en mijn vrijgezelle vriendinnen met mij – heb ondertussen toch een hele waslijst aan wensen waar de ideale man aan voldoet. Alle mannen in een database en degene die sportief is, muzikaal, knap, lief en stoer komt er vanzelf uitrollen. Dat maakt het zoeken een stuk efficiënter toch? Of vergis ik me nu?

Of wat dacht je van Facebook? Je kunt steeds beter zoeken op Facebook met de nieuwe tool Socio Graph. Dan vul ik in ‘knappe man uit Alkmaar (Amsterdam, Haarlem etc), interesse mountainbiken, live-muziek tussen de 30 – 45 jaar (of zoiets)’. Krijg ik een hele lijst om uit te kiezen. Daar moet hij toch tussen zitten? Of vergis ik me nu?

Of misschien moet ik een facebook-advertentie maken? “Gezocht knappe man” Ik kan zelf kiezen wie de adverteren zal zien, dus vrienden van mijn vrienden, inwoners Alkmaar of juist muzikanten in New York – dat is toch ook een mooie stad en misschien woont hij daar wel. Het kan allemaal. Dan moet ik hem toch vinden? Of vergis ik me nu?

Shopping gaat sociaal. Gaat dat ook met relaties vinden zo? Vraag het aan je vrienden op facebook, Twitter of LinkedIn. Die zetten de vraag uit in hun netwerk, want zo gaat dat met vragen. En op de sociale media willen wij elkaar graag helpen aan goede contacten. We bevelen elkaar aan, verwijzen door en geven gevraagd of ongevraagd tips. Zou het niet wat zijn als je een relatie-cv op kunt maken. LinkedIn voor relatiezoekers, of gewoon LinkedIn uitbreiden met relatiekwaliteiten. Exen en vrienden kunnen dan aanbevelingen doen en kwaliteiten endorsen, zoals lief, zorgzaam, flexibel, sportief, energiek, rots in de branding, humoritsch, kritisch, goed in bed, goede kok. Met daarbij ook wat aandacht voor de minpuntjes, zoals korte spanningsboog, geen initiatief, ongezond of gat in zijn hand? Hartstikke handig toch? Of vergis ik me nu?

Het prille begin

Oké, stel je bent iemand op het oog. Je hebt de persoon misschien zelfs gezien en gesproken. Nu wil je meer over hem weten dan alleen zijn voornaam. De rest ben je vergeten te vragen. Google weet alles, dus je gaat op zoek. Zoek op wat je van iemand weet, zijn voornaam, de stad waar hij woont, de hobby’s die hij heeft en zoek op afbeeldingen. Grote kans dat je hem vindt. Ja gevonden! Volledige naam en veel meer. Ga je nu iemand helemaal uit-googlen, dat wil zeggen uitpluizen met behulp van Google zodat je alles over die persoon komt te weten? Of ga je toch bellen en gewoon nog eens afspreken? Of is het niet veel veiliger om een sms te sturen? En dan naar Whatsapp over te stappen en pas daarna iets te gaan afspreken? Of een bericht via Facebook? En word je dan al facebook-vrienden met elkaar?

Facebook relatiedilemma’s

  • Ga je iemand zijn facebookprofiel opzoeken?
  • Wanneer word je vrienden met iemand?
  • Wanneer wijzig je je relatiestatus?
  • Zet je überhaupt je relatie status op facebook ja of nee?
  • Geef je je wachtwoord aan je partner?
  • Check je de facebook status van potentiële vriendjes/ of ex-vriendjes?

Social media trends

Contact via facebook, niet face-to-face of bellen

Mijn buurjongen (17) was op een feestje. Aan de andere kant van de tafel zat een leuk meisje. Ze hebben elkaar de hele avond niet durven spreken. Voor het weggaan hebben ze wel facebook uitgewisseld, zodat ze elkaar daar kunnen leren kennen. En zo gaat dat tegenwoordig. Bellen is eng. Elkaar in het echt spreken is zo niet nog enger. We leggen liever contact veilig achter een scherm. Via social media is de drempel om contact te leggen heel laag. Geen antwoord is in het echte leven veel heftiger dan online. En contacten verbreken zijn trouwens ook makkelijker online. Steeds meer relaties worden via sms verbroken.

Subtweeting

Je plaatst een bericht op Twitter of facebook dat voor iedereen te lezen is, maar met een dubbele boodschap bevat die voor één iemand bedoeld is. Social  media is ideaal voor indirecte communicatie.

Obesessief checken

Ken je de valkuil van het obsessief checken van je social media kanalen? Je verwacht of hoopt op een belletje, tweet, sms, mail, facebook-bericht, subtweet, whatsapp of pinterest foto. Op allerlei plekken kan het binnenkomen en dat controleer je continu. Om gek van te worden.

Miscommunicatie

De meest rijke vorm van communiceren is face-to-face. Je hoort, ziet en voelt elkaar en de context. Social media zijn grotendeels nog tekstgericht. Tekst wordt verrijkt met allerlei smileys, zoals 🙂 😉 :-! : Maar wat een miscommunicatie dat allemaal wel niet kan opleveren. Jij probeert een grap te maken, maar de ander neemt het te serieus. Of het was helemaal geen grap en de ander dacht van wel.

Facebook = flirtbook

25% van relatiezoekers maakt gebruikt van social media tijdens het daten. En 40% vindt de social media status belangrijk bij het checken van een date. Het is dus geen gek idee om zo nu en dan je eigen naam te googlen om te kijken of je er goed vanaf komt.

Gezelligheid voor de thuisblijvers

Facebook heeft een sociale functie. Als je zaterdagvond niet in die kroeg bent beland en thuis op de bank zit hoef je niet langer alleen te zijn. Je kijkt wie er online is en zin heeft in een praatje. Niet zielig, maar gewoon een andere vorm van in de kroeg staan.

Valse identiteiten

Via social media kun je je heel gemakkelijk voor doen als een ander. Niet iedereen is wie hij is, of hoe hij of zij zich voordoet. Soms misschien heel spannend en opwindend. Maar hier wordt ook misbruik van gemaakt.

Emotioneel vreemdgaan

Via social media is het makkelijk om contact te onderhouden en intense relaties aan te gaan. Je voelt minder schroom om diepe gevoelens te delen. Face-to-face is dat over het algemeen lastiger. Je deelt dus makkelijk je gevoelens met een ander, of meerdere andere personen. Het emotioneel vreemdgaan wordt zo een stuk gemakkelijker.

Video over social media en dating

http://youtu.be/dP1Ho3EM8eA

Uit mijn praktijk

Op papier was hij echt perfect. Na een ontmoeting in de kroeg en twee uur kletsen hebben we nummers uitgewisseld. Braaf naar huis en het eerste dilemma doet zich voor. Neem ik contact op of hij? Eerst maar even kijken op facebook of hij echt leuk was. O ja, en hoe lang wacht ik eigenlijk? Twee of drie dagen is lang genoeg toch? En als ik dan contact opneem, hoe ga ik dat doen? Een sms sturen of gewoon bellen? Bellen is wel erg confronterend. Straks komt het niet uit of is hij niet geïnteresseerd. Een sms is toch wel zo veilig. Dat leest hij als het hem uitkomt en hij kan even nadenken over zijn reactie.

De reactie kwam gelukkig vrij snel. Even overgestapt op Whatsapp, want die smsjes kosten geld. Bovendien is er dan meer sprake van een conversatie. Je kunt ziet dat de ander online is en aan het schrijven is en dus aandacht voor je heeft. Een aantal leuke whatsappsessies verder begon het al wat te kriebelen. Ik vroeg me serieus af ‘is hij wel zo leuk als dat het ‘op papier’ lijkt’?

Na een ruime week was een volgende ontmoeting. Ik had ondertussen een zak vol verwachting, want volgens mijn checklist was er nog niets waar hij niet aan voldeed. Nou oké, misschien het lekker kunnen koken, maar daar zou ik wel overheenkomen. Of eigenlijk dacht ik ‘daar misschien nog wel enthousiast voor krijgen’. Die avond lekker gegeten en veel gekletst. Eigenlijk best gezellig. Einde van de avond nog een drankje bij mij thuis. En plots uit het niets kwam er een toenadering en werd ik gezoend.  En daar betrapte ik mijzelf. Er gebeurde helemaal niets! Vlinders moeten ontpoppen, zenuwen horen over hun toeren te draaien en bloed zou harder stromen. Maar niets van dat alles gebeurde. En hoe kan dat nou? Alles klopte toch? Uit alle datingsites en volgens de aanbevelingen van al mijn vrienden zou hij eruit komen rollen. En toch was dit niet het juiste gevoel. Bij hem blijkbaar ook niet, want er was geen vervolg.

Ik vraag me af waarom mijn lijf niet reageerde zoals ik vond dat de bedoeling was. Ik kan er eigenlijk maar een ding uit concluderen: gevoel komt niet voort uit wensenlijstjes, interesses, woonplaats, hobby’s een aanbevelingen. Alleen een echte persoon die fysiek tegenover je staat kan bewijzen dat het gevoel goed zit of niet. Geen relatiebemiddelaar of site kan dat voor mij uitzoeken. Dat kunnen hooguit aanleidingen zijn voor ontmoetingen. Hier moet je ook veel tijd insteken. Daarmee verhoog je wel de kans dat je iemand tegenkomt, maar dat is naar mijn idee puur een statistische rekensom.

Ik ga gewoon lekker mijn ding doen en merk vanzelf waar, wanneer, hoe en wie ik zal tegenkomen. Als ik hem tegenkom zal ik vast ook wel even online kijken wat er over hem te vinden is. We zullen vast de social media gebruiken voor, tijdens en/ of na onze relatie. En dat is net als in echte relaties niet altijd rozengeur en maneschijn.

Deze is dan wel voor de rozengeur-momentjes:

2 antwoorden op “Social media en relaties”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *